Op naar de scholen

Maandagmorgen, het weer is koud en regenachtig. Dus trek ik m'n dikste kleren aan en neem m'n regencape mee in m'n tas. 

Als ik op de Alemekezekeschool arriveer is alleen Agnes er en een nieuwe leerkracht, Memory. Memory is in de plaats van Esther gekomen. Met Agnes is er een blij weerzien. Na een poosje komt ook Beatrice en nog veel later als de lessen al begonnen zijn komt Shamim. De kinderen zijn ook allemaal binnen gebracht. Na het zingen van wat liedjes gaan de kinderen uit elkaar. Ik ga met Juf Memory mee naar standerd 1 . Zij vindt het maar spannend dat ik er ben en vraagt of ik aub les wil geven. Ik wilde eigenlijk eerst zien wat de kinderen konden, maar ze maakte zich zo zenuwen dat ik de cijferkaartjes maar gepakt heb en de cijfers van 6-10 nog eens heb herhaald. Dit bleek niet te makkelijk te zijn en voor sommigen zelfs moeilijk. Jammer genoeg hebben de kinderen na deze week al vakantie en kan ik dus niets meer voor hen betekenen. De kinderen kunnen vanwege het koude, natte weer niet naar buiten, dus zitten ze maar binnen, maar meestal duurt het heel lang voor de juf iets gaat doen.... Na het eten mogen de kinderen eindelijk met wat speelgoed spelen, maar ook dit is minimaal....ik heb zelf nog maar wat erbij gegeven. Ze vallen op het speelgoed aan, als hongerige honden.... Volgens mij een teken dat ze dit niet vaak mogen doen. Verder heb ik ze nog 2 nieuwe liedjes geleerd. Na school ben ik nog boodschappen wezen doen bij de shoprite en kwam ik koud en een beetje nat thuis. 

Het bad werkt nog steeds niet naar behoren, er kwam nu helemaal geen water meer. Ik vertelde dit aan huismoeder; ze heeft van alles geprobeerd maar helaas. 

De volgende dag is het mogelijk nog kouder, tussen de 11 en 13 graden. Brrr. Iedereen loopt te rillen en met mutsen en wanten aan. En ik moet zeggen dat ik ook wel blij ben met m'n fleece en m'n bergschoenen. Vooral ook omdat je op school ook geen verwarming hebt en er geen glas in de ramen zit. Ik heb soms medelijden met de kinderen die allemaal op een mat op de koude beton moeten zitten. 

Vandaag dus naar de Good Samaritanschool. Het is een fijn weerzien met de juffen. Zij zijn er nog allemaal. Op deze school wordt er toch meer volgens regels gewerkt. Maar ook daar komt al snel de vraag of ik het wil doen. Ik heb hier eerst een spel met kleuren gedaan. Na het eten heb ik de juffen de andere materialen uit gelegd, terwijl de kinderen moesten rusten.

Na schooltijd ben ik naar David en Elizabeth geweest. Ze hadden me uitgenodigd voor een welkomsetentje. Nou dat was een heel diner met de hele familie. Echt gezellig en je hebt nog eens even tijd om gewoon wat te kletsen met David en Elizabeth. 

David vertelde me dat het niet veilig genoeg was om naar Satemwa te gaan. De mensen zouden niet gastvrij tegenover blanken staan. Dus de plannen voor morgen gaan niet door. Daarvoor in de plaats zullen we naar farmersland gaan.  

Woensdag wordt ik opgehaald en rijden we na een poosje naar de farm. Deze is qua dieren behoorlijk uitgebreid sinds ik er de vorige keer was. Ze hebben nu ook varkens in een paar hokken, maar de hokken zijn te klein, zodat er juist een paar biggen dood waren gegaan door plaatsgebrek. We hebben gelijk uitgemeten hoe groot het hok moet worden. De mensen moeten morgen beginnen met het uitgraven. Ook lopen er een stuk of 13 parelhoenders rond. En een kleine 20 geiten. De mais was al van het land . Nu waren er alleen veel tomaten. Die werden gelijk ook geplukt en bij ons in de auto gedaan. Volgend jaar willen ze ook soja gaan verbouwen. Na een uurtje of 2 gaan we weer huiswaarts. Onderweg krijg ik een blikje energiedrank. Eigenlijk hou ik daar niet van, maar het lijkt me onbeleefd om het af te slaan. Maar ondertussen heb ik ook een flinke hoofdpijn. Dus thuisgekomen nam ik een paracetamol ... Dit had ik beter niet kunnen doen, want ik werd zo misselijk als wat en spoog even later alles uit. Dus maar ff op bed gaan liggen en wat geslapen. S avonds was ik weer kiplekker. 

Donderdag ben ik weer naar de Alemekezekeschool gegaan. Daar kwamen die morgen 2 leerkrachten van de montessori school een paar liedjes met de kinderen oefenen. Elke week komen zij langs en doen iets met de kinderen. Zij gaan naar meerdere scholen voor dit soort bezoekjes. Ik heb ook nog even met hen kunnen praten, wat heel fijn was. 

Daarna ben ik gaan kleien met de oudste kinderen, die vrijdag met vakantie gaan. De kinderen waren zo enthousiast dat ze geen tijd hadden om pauze te nemen en wilden ze eigenlijk ook niet om 12 uur naar huis.:-). Het was erg leuk om de kinderen zo bezig te zien, maar je ziet wel dat ze zelf niet tot ideeën komen. Ik moet steeds aangeven wat we er nu weer mee gaan maken. Ik heb ze allemaal een bal klei meegegeven naar huis met de boodschap dat ze die in plastic moeten bewaren als ze er mee willen blijven spelen. Nadat de jongste kinderen hebben gegeten, waarbij ik ook altijd een bordje rijst met bruine bonen krijg, gaan de juffen in eigen warme eten eten. De vorige keer was dat nsima, het gebruikelijke voedsel in Malawi . Toen had ik niet mee gegeten, ik had immers al rijst op. Maar nu hadden ze speciaal voor mij thee, lees warm water met suiker, en zoete aardappel gekookt. Ze vonden het maar gek dat ik geen suiker in mijn thee wilde.... Daarna nog wat gezongen en gespeeld en was het weer tijd om naar huis. 

Vrijdag weer naar de GSschool. Er kwamen deze morgen maar 9 kindjes opdagen. Het is maar een ochtend en misschien kwam het ook wel omdat er een waterprobleem was in de wijk zei Cathreen. Maar we zijn lekker aan de slag gegaan met zingen, een verhaal uit de bijbel en hebben we de kleuren nog eens herhaald.. Na de pauze zijn we bezig geweest met letters en klanken. Om 12 uur worden de kinderen opgehaald..... Behalve 1 die om 12.45 er nog stond. Juf Cathreen zou hem nu maar thuis brengen. 

Smiddags lekker relaxed thuis. Het weer is een beetje opgeknapt. Dus heb ik m'n broek met modderspetters en nog wat spulletjes eindelijk kunnen wassen. Huismoeder had ook al was voor me gedaan zag ik. Ze wilde het gelijk weer uit mijn handen nemen, maar ik kan zelf ook wel wat en heb de hele middag vrij. Zij zorgt toch altijd al dat mn kamer en badkamer netjes schoon zijn. Hopelijk zet het mooie weer nu een beetje door. 

Lieve groeten weer allemaal en bedankt voor alle lieve reacties. Dat is erg fijn om te lezen.