Aan de klus

Vrijdag de schilderdag op de Alemekezekeschool . Even over achten was ik op school zoals gewoonlijk. Alleen Agnes was er en een buurman die kwam helpen. Alle spulletjes stonden netjes uitgestald op de boorden. Die gaan we eerst maar inpakken want anders kunnen we niet schilderen. Toen zag ik dat ze de zwarte cijfers op de muur weggehaald hadden. Ik had met hen besproken dat we schuurpapier nodig zouden hebben om die eerst weg te halen anders zou je ze er vast doorheen zien. Nu bleek dat ze dit alleen met kalk hadden gedaan. Dit is echter zo stoffig dat ik dacht dat de verf dan niet zou houden, want meestal moet iets stofvrij zijn om te schilderen. Dus zijn we eerst met handvegers de muur te lijf gegaan; je stikte bijna in het stof. Ik had m'n vestje voor m'n neus en mond gebonden en zij hun doek. En af en toe naar buiten om een hap frisse lucht. Daarna hebben we maar even gewacht om al het stof te laten dalen. We haalden de emmers met verf te voorschijn en moesten eerst studie maken hoe we die open konden krijgen. Je moest het hele deksel vernielen. We zouden starten met wit. Het bleek erg dunne verf te zijn en ik had het idee dat er niet veel gebeurde. Ik vond ook dat het wit niet echt nodig was op enkele plekken na. Dus zijn we de verf gaan mengen met de blauwe kleurstof. Dit was echter veel te weinig voor deze hoeveelheid verf en ik had het idee dat het zich aan de rand hechtte en niet goed vermengde met de verf. Ik vroeg of er op de markt misschien ook blauw te krijgen was en stuurde hen erop uit om het te halen. Eindelijk kwamen ze terug ; dit was wel goede mengverf. Dus konden we eindelijk beginnen met de klus. Inmiddels was Andrew ook gekomen. Met zijn vijven zijn we bezig geweest. Ik heb alle nauwkeurige klusjes maar op me genomen, want anderen gingen daar zo nonchalant mee om. Ik heb ook de kozijnen meegedaan. Toen er nog veel verf over was, waren ze maar gelijk ook buiten begonnen. Ik dacht dat dit niet kon omdat het verf op waterbasis is en zou liever de andere lokalen binnen doen. Maar ze bleven volhouden dat het zo goed was. Ik ben benieuwd hoe het zich gedraagd in een fikse regenbui. Tegen 12 uur kreeg iedereen wel honger. Maar op vrijdag hebben de kinderen smiddags vrij en wordt er niet gekookt. Gezamenlijk toch besloten nsima, groente en vis klaar te maken. Wat hadden ze een lol toen ze zagen dat ik nsima mee at. Na het eten hebben we het nog af gemaakt en de kwasten en rollers gewassen. Dit gebeurt gewoon buiten op de speelplaats een blauwe stroom loopt nu over de grond. Ik wilde nog alles opruimen en schoonmaken, want overal lagen druppels verf. Maar dit moest niet. Dat gaan ze maandagmorgen vroeg doen voordat de kinderen komen. Woensdag willen we de zwarte onderrand doen. Nu zal ik wel verf kopen op oliebasis, omdat dit ook voor een groot gedeelte buiten moet. Leuk hoor zo,n dagje klussen en het knapt mooi op.
Agnes heeft deze morgen met de kinderen lekker buiten gespeeld. Ze had allerlei potjes en bekertjes meegenomen, waar ze heerlijk mee speelden. Toen ik dat zag was ik er erg blij mee. Ik zei dat het goed was voor hen en dat we dat in Holland ook wel doen. Niets is zo lekker als water en zand. Prompt ging ze om een emmer water en mochten ze dat ook gebruiken om mee te spelen. Ze genoten!!
Zaterdag heb ik besteed om allemaal nieuwe materialen te maken voor de school in Satemwa.
Zondag ben ik weer naar de kerk geweest. Het was nu een stuk minder druk in de kerk. Velen waren voor een weekend naar speciale bijeenkomsten bij Lake Malawi. Ik ben na een poosje naar de zondagschool gegaan. Daar heb ik het verhaal verteld van het huis op de rots en het huis op het zand en ook het lied daarover aangeleerd. Andrew vertaalde mij. We hebben het niet meer in de kerk gezongen omdat er ook veel kinderen niet waren. Na een poosje moest Andrew terug naar de kerk en vroeg of ik de kinderen even bezig kon houden en kreeg een van de oudste jongens als vertaler. Ik heb toen nog maar een paar liedjes gezongen en eentje aangeleerd. Ik was blij toen hij weer terug kwam.
Na de dienst zijn we naar Ndirande gelopen, maar dan dwars door de sloppenwijk. Wat een vieze, nauwe steegjes. Vandaar weer met de minibus terug. Ik was nu al om 2 uur thuis.
Ik vroeg of Andrew morgen ook mee zou gaan naar Satemwa. Toen vertelde hij dat de auto nu echt stuk is, dus dat er nog naar een oplossing gezocht moet worden. Ik zal vanavond als David terug is, bellen en dan hoor ik wat we gaan doen.
Op maandag dus niet naar Satemwa vanwege de kapotte auto. Dus ben ik maar naar de GS school geweest. Cathreen ging voor tien uur al naar huis, zij was zo moe van het weekend.... Smiddags hebben we een huis gevouwen en ingetekend. Het meeste moet je zelf of de juf doen. Je kan merken dat ze weinig doen op dat gebied.
Vandaag, dinsdag heb ik de hele dag geverfd op de Alemekezekeschool. We hebben met zijn drietjes, Shamim, de buurman en ik de andere 2 lokalen aan de binnenkant geverfd. We moesten alleen nog nieuwe verf halen op de markt in Ndirande. Ze wilden me 12.000 voor 5 liter laten betalen, maar in Limbe had ik 4500 betaald. Uiteindelijk werd het 7500. Maar de kwaliteit was stukken beter. Hopelijk kunnen we donderdag de buitenkant af maken.