Mijn 2e week in Malawi

Op vrijdag was ik weer op de Alemekezekeschool . Deze morgen nemen we afscheid van standerd 1&2. Zij krijgen een rapport van de laatste toetsen mee. De beste 2 leerlingen krijgen altijd een kadootje, dus had ik gezorgd dat er voor iedereen iets was, zij hebben nu vakantie en starten pas weer in september. De nursery gaat wel door.
Op vrijdagmiddag zijn alle kinderen vrij, dus kon ik vroeg naar huis. Daarom besloot ik langs de winkel te gaan waar ik mijn telefoon gekocht had, de man pleegde een telefoontje en zei dat ik maandag maar terug moest komen want dan was er iemand die mij verder kon helpen.... Dus wordt vervolgd.... En nog een heel weekend niet bereikbaar.
Wat is het dan fijn als er even wifi is. Even bellen met het thuisfront. Appjes lezen en versturen .
Op zaterdag eerst maar eens wat uitslapen, maar juist vandaag zijn de kinderen van Samantha vroeg wakker en gaat de televisie aan. Maar lekker even wat lezen in bed is ook fijn.
Om 10.00 uur heb ik een afspraak met een vriend. Helaas wordt dat 12.00 uur en dan is het lastig als je geen telefoon hebt om even na te vragen.
Zondag bijtijds opstaan. Want het kan een hele reis zijn naar de kerk. Ik ben niet naar de Engelse dienst geweest, die begint al om 7 uur. Maar was wel op tijd voor de Chichewa dienst. Het eerste gedeelte ben ik in de dienst geweest, daarna werd ik opgehaald voor de zondagschool. Daar heb ik de oudste kinderen een lied geleerd. Dit moeten ze thuis oefenen en dan mogen ze het volgende week in de kerk zingen. En ik zal dan ook aan de andere kinderen het verhaal vertellen wat erbij hoort. Na de zondagschool gaan de kinderen altijd nog naar de gewone dienst en zitten vooraan stil te luisteren naar de preek. Dit duurt wel tot half 2, 2 uur. Omdat ik David en Elisabeth nog wilde spreken over Satemwa moest ik nog lang wachten. Uiteindelijk was ik pas om kwart voor 5 thuis.... Pfff niet eventjes naar de kerk, maar een hele dagtaak.
Maandag. Vandaag gaan we naar Satemwa. De afspraak was 8 uur , maar het werd alweer bijna 10 uur door slechte communicatie. Dus zijn we maar gelijk afgereisd zonder verdere inkopen te doen. Om 11 uur zijn we er en wachten er een heleboel kinderen en volwassenen op ons. Ik word vriendelijk ontvangen door pastor Mwera en zijn vrouw. In zijn huis maak ik kennis met de nieuwe juf. Er is niet veel tijd om alle materialen uit te leggen, want in het kerkje zit iedereen op ons te wachten. Op het moment zijn er maar 18 kinderen. Veel ouders hebben hun kinderen van school gehaald omdat de vorige juf niet goed voor hen zorgde. Dat is erg jammer, want 2 jaar geleden was ik juist over deze school zo blij met wat ze allemaal deden en geleerd hadden. De spullen die ik in andere jaren daar gebracht heb zijn er ook niet meer. Dus nu moet ik helemaal opnieuw beginnen. Dat was te merken, want de juf liet de kinderen hun vingers tellen , maar als ik 4 vingers opsteek weten ze niet hoeveel het is. Volgende week maandag ga ik weer hierheen. Ik hoop dat ik dan meer tijd heb om vooral de juf te leren.
Op de terugweg hebben we in Limbe verf en benodigdheden gekocht voor de Alemekezekeschool . Hebben we geluncht bij de shoprite en ben ik terug geweest voor mijn telefoon. Gelukkig kon hij omgeruild worden. Daarna hebben we de verf naar de school gebracht en de afspraak gemaakt dat we vrijdag gaan schilderen. Al met al toch wel een vruchtbaar dagje.
We hebben ook een afspraak gemaakt om naar Mulange te gaan. Dit is een mooie plek in de bergen waar ik al veel over gehoord heb maar nog nooit geweest ben. Dus geef ik mijzelf volgende week vrijdag een vrije dag....
Dinsdag. Vandaag een regendag. Wat is het dan overal een vieze bende. Ik ben vandaag naar de Good Samaritan school geweest. Daar zijn de kinderen toch de hele dag binnen dus merken we niet veel van de regen. Verder lijken de dagen nu wel veel op elkaar. Smorgens vroeg opstaan. Met de minibus naar een school. Wachten tot alle kinderen er zijn . Dan begint de juf de dag en daarna gaan we meestal iets met cijfers doen. Dan is het alweer breaktime en eten de kinderen hun eigen eten op. Je staat versteld wat er allemaal meegebracht wordt: koude friet of aardappels, rijst of spaghetti of een hele bak chips of een heel pak koekjes. Je iet werkelijk van alles. Daarna knutselen we iets of doen spelletjes. Dan is het lunchtime. Op de Alemekezekeschool krijgen ze altijd rijst met een klein schepje groente. Op de Good Samaritan school krijgen ze altijd nsima, het volksvoedsel , gemaakt van mais met bruine bonen. Na het eten moeten ze meestal even rusten, zeker op de GS school. Daarna mogen ze nog even met het speelgoed spelen. Dit gebeurt niet zo vaak denk ik, want de kinderen kunnen nog steeds niet puzzelen en memorie spelen. De kinderen zelf vinden het geweldig en zijn superblij als een puzzel van 3 stukjes kunnen maken. Van 9 of 12 maken ze helemaal niks. Toen ik de kinderen de duploblokken gaf om mee te spelen wisten ze niet hoe ze op elkaar moesten. Voor mij een teken dat het dus niet gebruikt wordt als ik er niet ben. Ik probeer dit altijd wel weer ter sprake te brengen, maar ze zeggen dat ze het wel doen; dit past waarschijnlijk in hun cultuur: wenselijke antwoorden geven en heel voorzichtig zijn met gekregen spullen, dat ze willen dat het er nog is als ik terug kom..... Ik heb liever dat ze het gebruiken en dat het versleten is....
Morgen ga ik dus het gebouw van de Alemekezeke school schilderen, samen met een vriend. Hopelijk met een mooi resultaat.
Jullie horen snel weerwat van me.