Leuke ontmoetingen

Op vrijdag had Shamim een timmerman besproken want ze wil graag 2 boorden in de klas hebben. Dit zijn altijd hele leuke onderhandelingen. De timmerman had in zijn hoofd een heel ander plaatje dan Shamim en ik hadden, dus met de offerte kwamen we er niet echt uit. Tot ik vertelde dat we alleen planken aan de muur willen hebben met plankdragers. Daarvoor moesten ze eerst naar de markt om een prijsopgave te kunnen maken. Uiteindelijk zijn we er uit gekomen.
Het wandkleed is ook nog niet veel verder. Ik heb wel alle kaartjes gemaakt maar er was geen stof om de zakken van te maken. Dit staat dus op onze to do list van woensdag. Wel hebben we allemaal woorden in het Chichewa bedacht met de klanken van het alfabet. Ik ga deze kaartjes tekenen en schrijven. Ik vind dit erg leuk om te doen en hoop dat het ook gaat werken. En al heb ik niet zo heel veel tekentalent ben ik ik toch trots op het resultaat. Ik ga het gelijk in drievoud maken, zodat de alle scholen het kunnen gebruiken

De school in Satemwa had om alle teachersboeken gevraagd dus ging ik zaterdag vol goeie moed naar een boekwinkel in Blantyre . Ik heb de juiste winkel wel gevonden, maar ze hadden geen enkel boek. Smiddags ben ik met de broer van Fred, William , weer naar de markt in Limbe gegaan en daar hebben we 5 boeken gevonden. En ze hebben beloofd nog verder voor me te zoeken, dus volgende week nog een laatste kans.

Tiyamike zijn Nederlandse vriendin was weer terug samen met een vriendin van haar. We hebben kennis gemaakt ;het is heel leuk om ineens weer even Nederlands te kunnen spreken. Savonds hebben we tot laat bij een kampvuur in de tuin gezeten.

Zondag was het vroeg op, want om 7 uur begint de Engelse dienst in de kerk. Dat betekent dat ik om 6.15 al op een minibus stond te wachten. Maar op zondag rijden er niet zoveel busjes dus ben ik eerst maar een eind gaan lopen, dan word je halverwege wel ergens opgepikt. Ik was om 7.10 in de kerk en ik was de eerste bezoeker. Na deze dienst heb ik buiten gewacht tot de zondagsschool begon. Hier hebben we veel Engelse liedjes gezongen en de rest gebeurde in het Chichewa. Om een uur of 12 gaan we met alle kinderen naar de kerk om het laatste stuk mee te maken, dit duurt echter nog tot 14.00 uur. Na de dienst komt er een jongeman naar me toe en begint een heel gesprek. Zijn vrouw werkt ook in het onderwijs. Later blijkt dat we dezelfde kant op lopen om naar huis te gaan en nodigt hij mij uit om bij hen de lunch te gebruiken. Francis en Faith zijn pas twee maanden getrouwd en wonen in een piepklein huisje van ongeveer 5 bij 4 meter. De helft wordt in beslag genomen door het tweepersoons bed, die ook tevens als bank dient. Faith gaat echter gelijk koken en er wordt een heerlijk bord spaghetti geserveerd. Onderwijl moet ik alle trouwfoto's bekijken en heb ik een heel gesprek met Francis, die vroeger moslim is geweest. Na het eten moet ik echt snel naar huis anders ben ik niet voor donker binnen. Francis brengt me naar de minibus en kan het niet laten deze voor mij te betalen. De minibus stopt echter al voor we op de plaats van bestemming zijn....de benzine is op. Dit had ik vrijdag ook al meegemaakt. Midden op een drukke weg wil de minibus niet meer verder. De chauffeur krijgt het wel te horen, maar de meeste mensen laten het gelaten over zich komen. Toen ging de conducteur hardlopend om een half jerrycannetje diesel. De helft van alle inzittenden stappen uit en gaan op de stoep wachten tot hij terug is. Na circa 10 minuten komt hij terug en kunnen we de reis hervatten.

De laatste dagen heb ik last van een zere keel en een verstopte neus. Dit komt volgens Elizabeth door alle stof en vuil en dat zou goed kunnen want daar krijg je genoeg van binnen.

Dank jullie wel voor alle berichtjes. Dat is heel leuk om te lezen.
Lieve groeten weer uit Blantyre