Bericht van mij
Door: karinad
Blijf op de hoogte en volg Karina
05 Augustus 2010 | Malawi, Blantyre
Een bericht van mama. Wij (Gerben en ik) hebben meerdere malen telefonisch contact gehad met mama. Hierin heeft zij het volgende verteld.
De reis is goed gegaan. Vlak bij Blantyre was het erg bewolkt, het leek wel een sneeuwlandschap. Dit was best spannend. We zijn vervolgens doorgevlogen naar de hoofdstad. Daar heeft het vliegtuig getankt en hebben we 2 uur gewacht. Het voorgangers echtpaar heeft heel de tijd staan wachten op mij. De reis verder ging goed. Het zoeken van de weg op de vliegvelden verliep ook prima, ondanks dat ik dat juist wel spannend vond.
Toen ik het vliegtuig wilde verlaten, moest ik mijn gegevens invullen waar ik zou gaat verblijven/ logeren. Ik wist dit niet precies. Hierdoor kreeg ik mijn paspoort niet terug. Toen bedacht ik dat het op mijn kofferlabel stond en kreeg ik gelukkig mijn paspoort terug.
Ik werd welkom geheten door het voorgangers echtpaar dat stond te wachten met een spandoek waarop stond: ‘ Welkom Karina Dingemanse’. Een leuk onthaal dus.
De taal is wel moeilijk. Mijn Engels is niet zo heel goed, maar ik merk dat er wel verbetering in zit. Het gaat steeds een stukje beter.
Het zijn vriendelijke mensen waar ik verblijf. Ik heb er mijn eigen kamer.
Het voorgangers echtpaar is niet heel arm. De kinderen zitten gewoon dvd`tjes te kijken. Best tegenstrijdig. Maar om me heen is duidelijk de armoede te zien. Voornamelijk aan de huizen.
Verder ben ik afgelopen zondag naar de kerk geweest. Ik had allemaal Engelse liederen meegenomen en hiervan heb ik er een gezongen in de kerk.`s Middags heb ik samen met een jongen een lied geoefend, wat we volgende week samen gaan zingen in de kerkdienst.
Het is verder wel een beetje behelpen. Er is geen warm en er moet natuurlijk toch gekookt worden. Dus het koude water moet gekookt worden en koken doen ze in de friteuse. Ze eten twee keer warm per dag, dus dit zijn ook activiteiten waarbij ik regelmatig help.
Zo heb ik ze pas geholpen met het aardappels schrappen. Normaliter doen ze dit met een groot groente mes, waardoor er veel aardappel verloren gaat en omdat het nieuwe aardappels zijn kunnen deze geschrapt worden.
Het is mij nog niet gelukt om zelf een bericht op internet te zetten. Hiervoor moet het voorgangers echtpaar speciaal met de auto naar Blantyre rijden. Iets wat niet zo vaak gebeurd.
Hopelijk gaat het me binnenkort wel lukken.
De reis is goed gegaan. Vlak bij Blantyre was het erg bewolkt, het leek wel een sneeuwlandschap. Dit was best spannend. We zijn vervolgens doorgevlogen naar de hoofdstad. Daar heeft het vliegtuig getankt en hebben we 2 uur gewacht. Het voorgangers echtpaar heeft heel de tijd staan wachten op mij. De reis verder ging goed. Het zoeken van de weg op de vliegvelden verliep ook prima, ondanks dat ik dat juist wel spannend vond.
Toen ik het vliegtuig wilde verlaten, moest ik mijn gegevens invullen waar ik zou gaat verblijven/ logeren. Ik wist dit niet precies. Hierdoor kreeg ik mijn paspoort niet terug. Toen bedacht ik dat het op mijn kofferlabel stond en kreeg ik gelukkig mijn paspoort terug.
Ik werd welkom geheten door het voorgangers echtpaar dat stond te wachten met een spandoek waarop stond: ‘ Welkom Karina Dingemanse’. Een leuk onthaal dus.
De taal is wel moeilijk. Mijn Engels is niet zo heel goed, maar ik merk dat er wel verbetering in zit. Het gaat steeds een stukje beter.
Het zijn vriendelijke mensen waar ik verblijf. Ik heb er mijn eigen kamer.
Het voorgangers echtpaar is niet heel arm. De kinderen zitten gewoon dvd`tjes te kijken. Best tegenstrijdig. Maar om me heen is duidelijk de armoede te zien. Voornamelijk aan de huizen.
Verder ben ik afgelopen zondag naar de kerk geweest. Ik had allemaal Engelse liederen meegenomen en hiervan heb ik er een gezongen in de kerk.`s Middags heb ik samen met een jongen een lied geoefend, wat we volgende week samen gaan zingen in de kerkdienst.
Het is verder wel een beetje behelpen. Er is geen warm en er moet natuurlijk toch gekookt worden. Dus het koude water moet gekookt worden en koken doen ze in de friteuse. Ze eten twee keer warm per dag, dus dit zijn ook activiteiten waarbij ik regelmatig help.
Zo heb ik ze pas geholpen met het aardappels schrappen. Normaliter doen ze dit met een groot groente mes, waardoor er veel aardappel verloren gaat en omdat het nieuwe aardappels zijn kunnen deze geschrapt worden.
Het is mij nog niet gelukt om zelf een bericht op internet te zetten. Hiervoor moet het voorgangers echtpaar speciaal met de auto naar Blantyre rijden. Iets wat niet zo vaak gebeurd.
Hopelijk gaat het me binnenkort wel lukken.
-
06 Augustus 2010 - 12:41
Matty Koppejan:
Fijn, dat je overal mee mag helpen en ook in de kerk mocht zingen. Ze zullen best heel blij met jou zijn! Kids van Karina, ook sterkte allemaal, als je moeder zo ver van huis is.
We zijn allemaal in Hem verbonden en bidden voor haar. -
07 Augustus 2010 - 11:25
Els:
Hoi Karina,
Fijn om van je te horen. Ik was erg benieuwd hoe het met je zou zijn. Soms wilde ik dat ik door een venstertje zou kunnen kijken. Ik probeer het me allemaal maar voor te stellen.
Toen Ronald het bericht geplaatst had dat je was aangekomen, heeft Dingeman het geprint en is hij het het boven komen voorlezen. Ik lag namelijk al op bed en was net aan het bidden voor je dat je veilig zou aankomen. Dus: Geprezen zij de Heer.
We wensen je de komende weken Gods zegen om er te zijn voor de mensen.
De zegenende ziel zal vet gemaakt worden; en die bevochtigt, zal ook zelf een vroege regen worden. Spr. 11:25
Groetjes van Els en ook van Dingeman
-
08 Augustus 2010 - 18:58
Mieke Braamse:
Hoi Karina,
Fijn dat de reis toch goed verlopen is, al was er wat vertraging. Erg leuk om te lezen hoe het verder met je gaat. Ik volg je avonturen en wens je een goede tijd toe. Groetjes, Mieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
