Huis-tuin-en keukenverhalen
Door: karinad
Blijf op de hoogte en volg Karina
18 Augustus 2010 | Malawi, Blantyre
Huis-tuin-en keukenverhalen
Ik wil jullie vertellen hoe een dag er voor mij uit ziet.
S’Morgens sta ik om 6.30 op. Ik ga me ff wassen in de badkamer. Voor alle duidelijkheid
er is alleen koud water. Dan is er meestal al water gekookt voor thee of koffie (had ik uit
Nederland meegenomen). Soms is er wit brood of nog wat rijst van de vorige dag, maar
meestal blijft het alleen bij drinken. Om 7.30 vertrek ik samen met een van de jongens ,
Andrew of Mathew en Mishek is ook een keer mee geweest. We gaan naar de minibus. Deze
rijden af en aan naar Blantyre. Het is een vwbusje waar je soms wel met 16 mensen inzit.
Er is naast de bestuurder iemand die het geld int en de mensen in en uit laat. Grote tassen en
kippen het gaat allemaal mee. Bij de halte waar we uitstappen moeten we nog een kwartiertje
lopen. Als het zo geregend heeft als de laatste dagen dan is het erg blubberig. Het is altijd
druk, overal lopen mensen, zijn er kleine kraampjes of zitten mensen aan de kant van de weg
iets te verkopen zoals pinda’s , suikerriet, gebakken koekjes enz. rond 8.00 arriveren we op
de school. Soms zijn er dan al een paar kinderen. De anderen komen druppelsgewijs binnen
zodat we om 9.00 ongeveer beginnen. Over school heb ik al meer geschreven dus dat doe ik
nu niet. Na de lunch ga ik weg; de kinderen gaan nog door tot een uur of 3 /4.
Elke dag probeer ik wat te plannen. Even wat boodschappen doen in Blantyre, voor alle
duidelijkheid de school staat in Ndirande een soort buitenwijk van Blantyre. Ik heb bv deze
week een slot wezen kopen voor de school, want tot nu toe nam Shameem alle spullen mee
naar huis omdat anders de kans bestaat dat het gestolen wordt.
Vanmiddag (vrijdag 13 augustus 2010) heb ik ook boodschappen gedaan, zodat ik 2 keer kan
koken. Het wordt macaroni en ik kwam spliterwten tegen, dus wordt het een pan snert. De
benodigdheden voor deze maaltijden zijn in de winkel erg duur. De meeste mensen eten wat
het land zelf opbrengt, mais dus, gekookt, geroosterd, gemalen tot meel waar men een dikke
pap van maakt en die als een soort bollen opeet (nsima).
Om een uur of 4/ 4.30 ben ik thuis. Dan is er thee. Hierbij krijg je brood of pinda’s of een
maiskolf. Daarna moet het eten alvast klaar gemaakt worden. Dit is veel werk. Er zijn hier
altijd 10 of meer mensen in huis. Vaak valt ook rond etenstijd de stroom uit en moeten we ons
behelpen met een gaslamp of wat kaarsen. Dit kan zo een paar uur duren en volgens Elisabeth
ook weleens een dag. Koken doen ze op een elektrisch fornuis, maar ook op 2 houtskool
vuurtjes, die ze buiten of in de gang neerzetten. Er wordt vaak 2 groenten klaargemaakt, 1
pan met vlees en nsima of rijst. Van de groenten en het vlees krijgt ieder ongeveer 1 lepel.
De mensen zijn gewoon om met hun rechterhand te eten. Vooraf moet je dus altijd je handen
wassen en nadien ook. David en Elisabeth eten altijd apart op hun kamer. Alle anderen eten in
de keuken. We eten pas na de Bijbelstudie, die van 19.00 tot20.00 duurt. Dus meestal zijn we
pas tegen negenen klaar. Soms is er nog tijd om een spelletje te doen of wat te kletsen.
De plannen voor volgende week zijn om maandag naar Elisabeths ouders te gaan, die op het
platteland wonen. En voor donderdag heb ik een bergbeklimming gepland. Deze 2 dagen zal
ik dan niet naar school gaan. Maar ik merk dat de tijd vliegt en ik alweer over de helft van
deze tijd in Malawi ben. Ik houd jullie van de verdere ervaringen op de hoogte.
Dank jullie wel voor alle medeleven en gebeden.
Shalom Karina
Ik wil jullie vertellen hoe een dag er voor mij uit ziet.
S’Morgens sta ik om 6.30 op. Ik ga me ff wassen in de badkamer. Voor alle duidelijkheid
er is alleen koud water. Dan is er meestal al water gekookt voor thee of koffie (had ik uit
Nederland meegenomen). Soms is er wit brood of nog wat rijst van de vorige dag, maar
meestal blijft het alleen bij drinken. Om 7.30 vertrek ik samen met een van de jongens ,
Andrew of Mathew en Mishek is ook een keer mee geweest. We gaan naar de minibus. Deze
rijden af en aan naar Blantyre. Het is een vwbusje waar je soms wel met 16 mensen inzit.
Er is naast de bestuurder iemand die het geld int en de mensen in en uit laat. Grote tassen en
kippen het gaat allemaal mee. Bij de halte waar we uitstappen moeten we nog een kwartiertje
lopen. Als het zo geregend heeft als de laatste dagen dan is het erg blubberig. Het is altijd
druk, overal lopen mensen, zijn er kleine kraampjes of zitten mensen aan de kant van de weg
iets te verkopen zoals pinda’s , suikerriet, gebakken koekjes enz. rond 8.00 arriveren we op
de school. Soms zijn er dan al een paar kinderen. De anderen komen druppelsgewijs binnen
zodat we om 9.00 ongeveer beginnen. Over school heb ik al meer geschreven dus dat doe ik
nu niet. Na de lunch ga ik weg; de kinderen gaan nog door tot een uur of 3 /4.
Elke dag probeer ik wat te plannen. Even wat boodschappen doen in Blantyre, voor alle
duidelijkheid de school staat in Ndirande een soort buitenwijk van Blantyre. Ik heb bv deze
week een slot wezen kopen voor de school, want tot nu toe nam Shameem alle spullen mee
naar huis omdat anders de kans bestaat dat het gestolen wordt.
Vanmiddag (vrijdag 13 augustus 2010) heb ik ook boodschappen gedaan, zodat ik 2 keer kan
koken. Het wordt macaroni en ik kwam spliterwten tegen, dus wordt het een pan snert. De
benodigdheden voor deze maaltijden zijn in de winkel erg duur. De meeste mensen eten wat
het land zelf opbrengt, mais dus, gekookt, geroosterd, gemalen tot meel waar men een dikke
pap van maakt en die als een soort bollen opeet (nsima).
Om een uur of 4/ 4.30 ben ik thuis. Dan is er thee. Hierbij krijg je brood of pinda’s of een
maiskolf. Daarna moet het eten alvast klaar gemaakt worden. Dit is veel werk. Er zijn hier
altijd 10 of meer mensen in huis. Vaak valt ook rond etenstijd de stroom uit en moeten we ons
behelpen met een gaslamp of wat kaarsen. Dit kan zo een paar uur duren en volgens Elisabeth
ook weleens een dag. Koken doen ze op een elektrisch fornuis, maar ook op 2 houtskool
vuurtjes, die ze buiten of in de gang neerzetten. Er wordt vaak 2 groenten klaargemaakt, 1
pan met vlees en nsima of rijst. Van de groenten en het vlees krijgt ieder ongeveer 1 lepel.
De mensen zijn gewoon om met hun rechterhand te eten. Vooraf moet je dus altijd je handen
wassen en nadien ook. David en Elisabeth eten altijd apart op hun kamer. Alle anderen eten in
de keuken. We eten pas na de Bijbelstudie, die van 19.00 tot20.00 duurt. Dus meestal zijn we
pas tegen negenen klaar. Soms is er nog tijd om een spelletje te doen of wat te kletsen.
De plannen voor volgende week zijn om maandag naar Elisabeths ouders te gaan, die op het
platteland wonen. En voor donderdag heb ik een bergbeklimming gepland. Deze 2 dagen zal
ik dan niet naar school gaan. Maar ik merk dat de tijd vliegt en ik alweer over de helft van
deze tijd in Malawi ben. Ik houd jullie van de verdere ervaringen op de hoogte.
Dank jullie wel voor alle medeleven en gebeden.
Shalom Karina
-
18 Augustus 2010 - 18:17
Bernardine:
Muli Bwanji,
Wat doe je het goed in Malawi zeg! Ik ben erg onder de indruk van de manier waarop je je weet aan te passen aan de cultuur en het leven daar! Super hoe je je inzet op de Alemekezekeschool! Jammer voor hen dat je alweer bijna naar huis gaat! Maar wie weet komt er ooit nog een vervolg?!
Groeten, Bernardine -
18 Augustus 2010 - 18:34
Joke En Bernard :
Hoi Karina,
Veel nieuwe ervaringen en mooie verhalen!
we zien er naar uit om je te ontmoeten en je ervaringen "life" te horen. Een heel goede resterende tijd en Gods zegen.
Joke en Bernard -
18 Augustus 2010 - 19:30
Corrie Meijer:
Lieve Karina,
Wat geweldig om te lezen hoe het je vergaat, en leuk al die foto,s erbij zodat ik het gevoel heb om het hoekje te kijken.
Je past er precies.
dikke knuffel, Corrie -
18 Augustus 2010 - 19:40
Johan En Ank:
Hoi Karina,
Wat een fantastische tijd heb jij zeg.En ook fijn dat je zo met alles mee kunt doen en dicht bij de bewoners bent.Je ziet hun gebruiken en leefgewoonten.
Je doet ook zo mee met alles dat het lijkt alsof je er al tijden bent.Boodschappen doen, koken, alsof je in je eigen huis bent. Als ik zie met hoe weinig eten je toe kunt dan hebben wij overvloed. Je zal denk ik wel afgevallen zijn in gewicht want je eet vast minder dan thuis.
Ik heb het idee dat het afscheid heel moeilijk zal zijn na zo'n fijne tijd. Sterkte alvast hoor voor het geval ik je niet meer "spreek".
Lieve groetjes. -
18 Augustus 2010 - 21:14
Matty Koppejan:
Hallo lieverd, wat een kostelijke verhalen, 't is of je er al tijden zit! Je creatieve geest komt je zeker van pas. Je bent nu ook echt fulltimer geworden. Ik denk dat je ook best wel eens moe bent. Je benut je tijd voor 100% en geniet ervan. Wij ook hoor! Ondertussen hebben we op google earth Blantyre opgezocht en rondgekeken of we je ergens zagen lopen, maar helaas...,net binnen zeker.
Zegen van onze hemelse Vader voor iedere dag opnieuw. Knuffel van Floor en Matty -
19 Augustus 2010 - 07:56
Joke:
Hoi lieve zus,wat een schitterende verhalen; goed om ze te lezen. We denken veel aan je en wensen je nog meer van die mooie ervaringen. Het ga je goed en tot later, groet ook van frits -
19 Augustus 2010 - 09:46
Ellen V. W.:
lieve karina,
wauw wauw ,wat een cultuur schok,
maar karina je doet het geweldig ( volop crea hoor!!) super...
God's liefdevolle armen en Zijn beschermende handen om je heen...
huggie's
ellen -
21 Augustus 2010 - 19:36
Rini En Ank:
Hoi Karina,
Rini is bij mij en omdat wij het over jou kregen vroeg ik of zij de foto's en verslagen van je wilde zien.Wij hebben alle foto's bekeken.(een paar verslagen had zij al van Corrie gekregen) Rini vindt het geweldig wat je allemaal doet, vooral omdat de taal toch best moeilijk is. Zij wil je de groeten doen en Gods Zegen wensen.Dit ook van mij.Groetjes,
Rini en Ank -
22 Augustus 2010 - 18:04
Ank:
Karina, nog even en je gaat weer naar huis. Sterkte bij het afscheid, dat zal best moeilijk zijn want je kunt er ook onderweg met niemand over praten.Ook voor de terug reis zal ik voor je bidden, voor een voorspoedige reis en een goed thuiskomen.Tot ziens.
groetjes,Ank -
23 Augustus 2010 - 11:06
Gerben & Willemijn:
Hee Lieve mams,
We zullen je morgen (dinsdag) nog wel eens ff bellen.
Vanuit deze plek wil ik je al wel een hele goede reis wensen. Wees voorzichtig en let op je spulletjes!!
Wij zorgen er in ieder geval voor dat we op je staan te w88 als je aankomt in Brussel...
Liefs, Gait en Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
