Aankomst

Zondag zijn Jooske en ik door Willemijn en Gerben naar Brussel gebracht. Ons eerste vliegtuig had al een vertraging van ruim 1 uur. Voor ons was dat niet erg, want in Frankfurt zouden we toch 7 uur moeten wachten. We zijn onze wachttijd ook goed doorgekomen, dankzij een leuk restaurantje en wifi. Nu kunnen we spelletjes tegen elkaar spelen. Maandag arriveren we keurig op tijd maar vermoeid op het vliegveld van Blantyre. Francis, de broer van Elizabeth, kwam ons ophalen. We zijn eerst naar het huis van David gebracht. Daar werden we welkom geheten door David en Elizabeth en enkele van hun kinderen. Het was een heerlijk weerzien. Ook Jooske wordt welkom geheten in Malawi, het warme hart van Africa. Na een kort gesprekje en wat drinken zijn we verder gebracht naar onze verblijfplaats. Na enig zoekwerk hebben we het gevonden. Sevana stond ons al op te wachten. Ook hier weer en heerlijk weerzien. We hebben een deel van het meisjeshuis. We hebben een woonkamer, badkamer en een slaapkamer tot onze beschikking. De keuken moeten we delen met de anderen die hier wonen. Het ziet er allemaal goed uit; er is weer goed voor ons gezorgd. Na eerst even wat spulletjes geïnstalleerd te hebben, heeft Sevana ons meegenomen naar de shoprite, zodat wat boodschappen konden doen voor de eerste dag. Bij thuiskomst nog samen een bakje thee gedronken en toen zijn we maar snel in ons bed gedoken....
Dat was nodig want om 9.30 werden we pas wakker. We waren nog bezig met ons ontbijt toen Sevana al kwam. Ze nam ons mee naar haar koffieshop, waar we een lekkere bak koffie genoten. Daarna zijn we naar de bank geweest om wat kwacha's. We hadden het idee dat we zelf wel naar ons huis terug konden lopen, dat viel echter tegen en zijn we maar weer terug gelopen naar de koffieshop en heeft Sevana ons naar de kerk van David gebracht. Daar hebben we onze plannen voor de komende dagen met David besproken. Het plan is om met minibusjes naar de Allemekezekeschool en de Good Samaritanschool te gaan, want de afstanden zijn te groot om te lopen en autorijden vinden we beiden te gevaarlijk. David brengt ons terug naar ons huis, want het giet van de regen. Jaja Afrika betekent niet altijd zon.
We zitten nu wel lekker droog, maar helaas zit de sleutel van onze slaapkamer nog in de rugzak die nog in de koffieshop staat. Dat betekent dat we geen warme kleren kunnen pakken en geen tablets om op te werken. Gelukkig komt Sevana om een uurtje of 7 eten brengen en onze rugzak.
Zo ons eerste dagje Afrika zit er weer op. Ik weet wel dat het vaak anders loopt dan gepland en dat konden we vandaag alweer ervaren.

Groetjes uit een koud Blantyre
Karina