Zaterdag tot maandag
Door: karinad
Blijf op de hoogte en volg Karina
18 Augustus 2010 | Malawi, Blantyre
Zaterdag tot maandag
Zaterdag heb ik een dag thuis doorgebracht. Bijna iedereen was vertrokken. Ik heb eens
lekker genoten van de zon en een boek. Want heel veel tijd voor jezelf heb je niet. Er is altijd
wat te doen of je moet nog computerwerk doen of nadenken over lessen die je wil geven.
S’Middags heb ik gekookt. Om een pan snert te maken en een pan macaroni ben je bijna een
hele middag bezig. Het duurt bv een uur voordat een grote pan water kookt op de elektrische
plaat, dan zet je hem toch maar weer op het houtskoolkacheltje. Die avond eten we met z’n
allen in de kamer. Na het eten en de afwas heb ik met Andrew een sudoku gemaakt. Hij vindt
deze puzzels helemaal het einde.
Zondag moest ik om 6.30 klaar staan zei Elisabeth, maar het was toch meer als een uur later
voor we vertrokken. Deze morgen zal ik naar de zondagschool gaan. De oudste kinderen
hebben een dramastuk over Jozef ingestudeerd. Dit laten ze eerst zien in de kerk en daarna
gaan alle kinderen naar een gebouwtje achter de kerk. Er zijn ongeveer 80 kinderen. Vandaag
zijn er ook een aantal niet omdat ze vakantie hebben en deze dagen soms naar familie gaan.
Na een gezamenlijk zingen en teksten opzeggen, wordt de groep gesplitst. De oudsten gaan
met Andrew mee naar buiten. De jongsten van 2 tot 6 blijven in deze ruimte. Ze hebben een
juf. Zij wil dat ik de kinderen leer. Ik leer ze dus dezelfde liedjes aan als op de kleuterschool.
En vertel ook hier het verhaal van de torenbouw van Babel. Om 12 uur gaan de kinderen weg
en ga ik nog even naar de kerk want de dienst is nog niet afgelopen. S’middags blijven we
daar want om 14.00 uur is de volgende dienst. Het is al over vijven als we thuiskomen.
Die avond eten we snert. Hoe eet je zoiets?? Met rijst of nsima? Nee, uit een kom en met een
lepel. Zo hebben ze nog niet vaak soep gegeten. Hetgeen zij soup noemen is een sausje bij het
vlees of de groente.
Maandag is wasdag, dus buiten bij de kraan mijn wasje gedaan.
Daarna ben ik met David en Elisabeth, Kaleb en Linda en een andere gast naar de village
geweest. Het is de plaats waar Elisabeths ouders wonen en ook bijna al haar familie. Het is
een reis van 2 uur. Onderweg kom je theeplantages tegen. Het is hier een stuk schoner en
groener dan in Blantyre. Het is hier echt het land van de boeren. Mensen leven dan ook van
wat het land opbrengt. We gebruiken daar ook de lunch, maar alleen met ons 6en in de kamer,
wat de familie doet weet ik niet. Daarna maken we een rondje langs verschillende huisjes van
tantes of zussen en de waterpomp. Om 4 uur vertrekken we weer. Het is alweer donker als je
om 6 uur thuis komt.
Zaterdag heb ik een dag thuis doorgebracht. Bijna iedereen was vertrokken. Ik heb eens
lekker genoten van de zon en een boek. Want heel veel tijd voor jezelf heb je niet. Er is altijd
wat te doen of je moet nog computerwerk doen of nadenken over lessen die je wil geven.
S’Middags heb ik gekookt. Om een pan snert te maken en een pan macaroni ben je bijna een
hele middag bezig. Het duurt bv een uur voordat een grote pan water kookt op de elektrische
plaat, dan zet je hem toch maar weer op het houtskoolkacheltje. Die avond eten we met z’n
allen in de kamer. Na het eten en de afwas heb ik met Andrew een sudoku gemaakt. Hij vindt
deze puzzels helemaal het einde.
Zondag moest ik om 6.30 klaar staan zei Elisabeth, maar het was toch meer als een uur later
voor we vertrokken. Deze morgen zal ik naar de zondagschool gaan. De oudste kinderen
hebben een dramastuk over Jozef ingestudeerd. Dit laten ze eerst zien in de kerk en daarna
gaan alle kinderen naar een gebouwtje achter de kerk. Er zijn ongeveer 80 kinderen. Vandaag
zijn er ook een aantal niet omdat ze vakantie hebben en deze dagen soms naar familie gaan.
Na een gezamenlijk zingen en teksten opzeggen, wordt de groep gesplitst. De oudsten gaan
met Andrew mee naar buiten. De jongsten van 2 tot 6 blijven in deze ruimte. Ze hebben een
juf. Zij wil dat ik de kinderen leer. Ik leer ze dus dezelfde liedjes aan als op de kleuterschool.
En vertel ook hier het verhaal van de torenbouw van Babel. Om 12 uur gaan de kinderen weg
en ga ik nog even naar de kerk want de dienst is nog niet afgelopen. S’middags blijven we
daar want om 14.00 uur is de volgende dienst. Het is al over vijven als we thuiskomen.
Die avond eten we snert. Hoe eet je zoiets?? Met rijst of nsima? Nee, uit een kom en met een
lepel. Zo hebben ze nog niet vaak soep gegeten. Hetgeen zij soup noemen is een sausje bij het
vlees of de groente.
Maandag is wasdag, dus buiten bij de kraan mijn wasje gedaan.
Daarna ben ik met David en Elisabeth, Kaleb en Linda en een andere gast naar de village
geweest. Het is de plaats waar Elisabeths ouders wonen en ook bijna al haar familie. Het is
een reis van 2 uur. Onderweg kom je theeplantages tegen. Het is hier een stuk schoner en
groener dan in Blantyre. Het is hier echt het land van de boeren. Mensen leven dan ook van
wat het land opbrengt. We gebruiken daar ook de lunch, maar alleen met ons 6en in de kamer,
wat de familie doet weet ik niet. Daarna maken we een rondje langs verschillende huisjes van
tantes of zussen en de waterpomp. Om 4 uur vertrekken we weer. Het is alweer donker als je
om 6 uur thuis komt.
-
18 Augustus 2010 - 18:58
Joke En Bernard :
Leuk om je verhalen te lezen,wat een geweldige ervaring.Geniet nog van de resterende tijd.
Zegen en liefs,
Joke en Bernard -
18 Augustus 2010 - 19:49
Ank Hamer:
Dit verslag lees ik nu pas.Hoe dat komt weet ik niet.
Ik moet wel lachen om je verhalen.Ik ben gewoon jaloers.Wat een genieten van alles.Zelfs een pan snert klaar maken kost uren tijd, maar tijd is in dat land anders dan bij ons.Veel meer ontspannen denk ik. Maar je moet ook wel de tijd nemen om van de snert te genieten want je bent er lang genoeg mee bezig geweest.
En dan je wasje. Super. Ik geniet enorm van je verhalen.( je hebt het wel in je om alles aan ons over te brengen.)
Fijne resterende "tijd" nog.
groetjes. -
19 Augustus 2010 - 06:27
Ronald Boomsma:
Hoi Karina, super om zo middels de mail en de telefoon met je op de hoogte te blijven hoor. Fijn dat de Heer ze zo zegent en tot zegen laat zijn! Geniet er maar lekker van want voor je het weet is het weer voorbij.
Groetjes en zegen Ronald en Bernardine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
